Ετικέτα: ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ

μποτσιόνα, η [bo’tsçona]: η μπουκάλα.

μπομπόλια, τα [bo’boʎa]: σαλιγκάρια μεγάλου μεγέθους.

μποκρίλα, η [bo’krila]: το άγονο ακαλλιέργητο χωράφι.

μπόκαλα, τα [‘bokala]: α. μικροί πέτρινοι βώλοι που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά για το ομώνυμο παιχνίδι: ‘Όταν ήμασταν μικρά παίζαμε μπόκαλα. Τα ξέρεις;’ β. (μτφ.) για φαγητό που είναι σκληρό και άψητο: ‘Οι μελιτζάνες είναι μπόκαλα’. Βλ. επίσης: https://www.antroni.gr/paradosi/glossari/955-lekseis-pou-xanontai-k-o

μπιρισμένος, -η, -ο [mbiri’zmenos]: ο δυστυχισμένος, ο άτυχος: ‘Είναι μπιρισμένη η καψερή’. Βλ. επίσης: http://androni.blogspot.com/2013/06/blog-post.html

μπελώνης, ο [be’lonis]: ονομασία ασπρόμαυρου σκυλιού.

μπαρδαβίτσα, η [barða’vitsa]: εξόγκωμα στο δέρμα, κυρίως στα άκρα.

μπαντανία, η [banda’nia]: χονδρή κουβέρτα από προβατόμαλλο, περασμένη από νεροτριβή.

μπανταβός, η, ο [banda’vos]: ο βλάκας, ο χαζός: ‘Μα είσαι τελείως μπανταβή;’

μπαλντίμι, το [ba’ldimi]: οι δερμάτινες λουρίδες που συνδέουν το σαμάρι με το ζώο.

μπάλια, η [‘baʎa]: προβατίνα με ασπρόμαυρο πρόσωπο.

μπαγάδια, τα [ba’γaðʝa]: οι όρχεις.

μούσκα, η [‘muska]: η γίδα με το γκρίζο μονόχρωμο τρίχωμα.

μουργέλα, η [mu’rγela]: α. μύγα που πηγαίνει στα ζώα. β. (μτφ.) βαρεμάρα: ‘Με έπιασε μια μουργέλα’.

μουνουχισμένος, -η, -ο [munuxi’smenos]: α. ο ευνουχισμένος. β. ο άπραγος, ο απερίσκεπτος, όποιος δεν έχει κότσια.

μόλογο, το [‘moloγo]; ο διασυρμός. Βλ. επίσης: http://lyk-varth.ilei.sch.gr/wp-content/uploads/2015/11/project-lykvarth-2011-iliaki-dialektos.pdf

μισοκαδιάρικο, το [misoka’ðʝariko]: ο αδύνατος και κοντός άνθρωπος.

μιζούλι, το [mi’zuli]: το εξάνθημα, η ακμή. Βλ. επίσης: http://lyk-varth.ilei.sch.gr/wp-content/uploads/2015/11/project-lykvarth-2011-iliaki-dialektos.pdf

μερέλας, ο [me’relas]: ο βλάκας.

μελιγκώνι,το [meli’ŋgoni]: είδος μυρμηγκιού που εντοπίζεται στα δέντρα. Βλ. επίσης: https://www.antroni.gr/paradosi/glossari/955-lekseis-pou-xanontai-k-o