Κατηγορία: Β

βουρλίζομαι [vu’rlizome]: τρελαίνομαι, νευριάζω. [βούρλ(ο) -ίζομαι].

βουρλίδι, το [vu’rliði]: κλωστή που βγαίνει από το φυτό βούρλο. [<βούρλ(ο) -ίδι].

βουντούχλας, ο [vu’duxlas]: παχύς άνθρωπος: ‘Αυτός είναι τελείως βουντούχλας’.

βορός, ο [vo’ros]: το πέρασμα.

βοριάζω [vo’rʝazo]: στριμώχνω.

βλάγκος, ο [‘vlagos]: όνομα αλόγου που έχει ίδιο χρώμα στο σώμα του και διαφορετικό στο κούτελο.

βιός, το [‘vʝos]: η περιουσία. [μσν. βίος, το (με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.) < αρχ. βίος, ὁ (μεταπλ.)· αποβ. του τελικού [s] κατά τα άλλα ουδ. σε -ο].

βίκα, η [‘vika]: η στάμνα από πηλό. [αρχ. βῖκος ‘μικρό πιθάρι’].

βερβερίζω [verve’rizo]: πονάω πολύ. [τούρκ. veresiye -ίζω].

βεντέμα [ve’ndema]: ο τρύγος [<βεν. vendema].

βελέσι, το [ve’lesi]: ένδυμα από γυναικείο μεσοφόρι. [βεν. valessio].

βελανιδόκουπα, η [velani’ðokupa]: ο ανθός του βελανιδιού. [< βελανίδ(ι) -ο- κούπα].

βελάνι, το [ve’lani]: ο καρπός της βελανιδιάς.

βατουκλιά, η [vatu’kʎa]: φράχτης από βάτα.

βατεύω [va’tevo]: ζευγαρώνω ζώα. [ελνστ. βατεύω].

βαρκό, το [va’rko]: το ακαλλιέργητο χωράφι που κρατάει νερό.

βαρβατσούλι, το [varva’tsuli]: (μειωτ.) ανήλικος που ερωτοτροπεί. [λατ. barbatus ‘που έχει γένια (barba)΄ (δηλ. όχι ευνούχος) + τσούλι].

βαρβάτος, -η, -ο [va’rvatos]:  ο μη ευνουχισμένος. [λατ. barbatus ‘που έχει γένια (barba)΄ (δηλ. όχι ευνούχος) -ος].

βάβα, η [‘vava]: προσφώνηση των εγγονιών προς την γιαγιά τους. [μσν. *βάβα, βαβά < σλαβ. baba· μσν. *βάβω (πρβ. μσν. μπάμπω) < σλαβ. babo, κλητ. της λ. baba]. Όπως και: https://ilialang.gr/μπάμπω-η-bambo/